فریاد خاموش

سکوت، فریادی‌ست که غصه اش شده است ...

فریاد خاموش

سکوت، فریادی‌ست که غصه اش شده است ...

هی روزگار!

 

سرخی چشم کبوتر هیچ می دانی ز چیست؟ 

                               نامه ام می برد و بر درد دلم خون می گریست!